بهای حقیقی نفت

بزرگترین و ویرانگرترین پروژه‌ی محیط زیستی و صنعتی دنیا در قلب بزرگترین و بکرترین جنگل دنیا واقع شده، جنگل شمالی کانادا. آن در تمامی نواحی شمالی کانادا گسترده شده، در “لابرادور”، که خواستگاه بزرگترین گله ی باقیمانده ی گوزن کانادایی در دنیا می باشد، گله ی گوزن کانادایی “جورج ریور”، به تعداد تقریبا ٤٠٠,٠٠٠ حیوان. متاسفانه، زمانیکه من آنجا بودم نتوانستم یکی از آنها را هم پیدا کنم، اما شما شاخ گوزن ها را دارید به عنوان مدرک. 

در تمامی نواحی شمالی، به ما نعمت وفور زمین و تالابهای باورنکردنی داده شد. تالاب ها در سطح جهانی یکی از به خطر افتاده ترین اکوسیستمها (بومها) هستند. آنها بطور قطع اکوسیستمهای بسیار مهمی هستند، آنها هوا را تمیز می کنند، آنها آب را تمیز می کنند، آنها بخش عظیمی از گازهای گلخانه ای را جداسازی می کنند، و آنها خواستگاه گونه های مختلف بسیار زیادی می باشند. در نواحی شمالی، آنها محل زندگی تقریبا ۵٠ درصد از ٨٠٠ گونه ی پرنده نیز می باشند که در آمریکای شمالی یافت می شوند و جهت پرورش و بزرگ کردن جوجه هایشان به نواحی شمالی مهاجرت می نمایند. 

در آنتاریو، نواحی شمالی به سمت جنوب تا ساحل شمالی دریاچه ی “سوپریور” پیشروی می کند. و این جنگلهای شمالی زیبای باورنکردنی برای برخی از مشهورترین اثرهای هنری در تاریخ کانادا الهام بخش بودند، “گروه هفت” بسیار الهام بخشیده شد با این چشم انداز، و خوب نواحی شمالی تنها بخش کلیدی از ارثیه ی طبیعی ما نیست، اما یک بخش مهم از ارثیه ی فرهنگی ما محسوب می گردد. 

در “مانیتوبا”، این تصویری است از بخش شرقی دریاچه‌ی “وینی پگ”، و این منطقه ای است که اخیرا توسط “یونسکو” به عنوان سایت میراث فرهنگی برگزیده شده است. در “ساسکاچوآن”، به عنوان سراسر ناحیه ی شمالی، منزلگاه برخی از مشهورترین رودخانه هایمان، یک شبکه ی باورنکردنی از رودها و دریاچه ها که هر بچه مدرسه ای چیزهایی در مورد آن یاد می گیرد، “پیس”، “آتاباسکا”، اینجا “چرچیل”، “مکنزی”، و این شبکه ها راه های تاریخی بودند برای مسافران و اولین تاجران اجناس اروپایی و خز که با مردم بومی در ارتباط بودند، اولین کاوشگران غیر بومی نواحی شمالی کانادا که، مردمی برگرفته از “بومیان” محسوب می شدند، با “کانو ها” – قایقهای سرخپوستی – و پارو به گشت و گذار می پرداختند به عنوان یک راه تجاری، یک “گذرگاه شمال غربی” برای داد و ستد خز. 

در شمال، نواحی شمالی با دشتهای بی درخت پوشیده از گلسنگ نواحی قطبی هم مرز می شود، و دقیقا پایین دست آن، در “یوکان”، ما این دره ی باورنکردنی را داریم، دره ی “تیومب استون”. و همین دره ی “تیومب استون” خواستگاه گله ی گوزن کانادایی “پورکوپاین” می باشد. حالا شاید شما درباره ی گله‌ی گوزن کانادایی “پورکاپین” شنیده باشید شرایطی که ناحیه‌ی زاد و ولدشان را احاطه کرده در “پناهگاه حیات وحش ملی آرکتیک”. خوب، زمین یخ زده هم اهمیت دارد و همچنین آن محافظت شده نمی باشد، و بطور بالقوه، می شود بطور بالقوه، مورد سوء استفاده قرار گیرد برای استخراج گاز و حقوق مالکیت مربوط به استخراج و بهره وری از منابع زیرزمینی. 

مرز غربی نواحی شمالی در “بریتیش کلمبیا” با “کوه های کوست” مشخص می گردد، و در طرف دیگر این کوه ها بزرگترین باقیمانده ی جنگل های انبوه معتدله دنیا وجود دارد، جنگل های انبوه “گریت بییر”، و ما دقایقی دیگر با کمی تفضیل بیشتر در این خصوص بحث خواهیم کرد. 

سراسر نواحی شمالی، منزلگاهی است برای یک محدوده ی تصورناپذیری از مردم بومی، و یک فرهنگ غنی و متنوع. و من فکر می‌کنم یکی از دلایلی که بسیاری از این گروه ها پیوندی را به زمان گذشته حفظ کرده‌اند، دانستن زبانهای بومی‌شان، ترانه ها، رقصها، سنتها، من فکر می‌کنم قسمتی از آن به سبب دور بودن و فاصله داشتن می‌باشد، محدوده و سرزمین نامسکون و رام نشده‌ی این تقریبا ٩۵ درصد اکوسیستم بکر و دست نخورده. و حالا مخصوصا من فکر می‌کنم، مادامیکه ما خودمان را در زمان رکود محیط زیستی می‌بینیم، ما می توانیم از این مردمان بسیار بیاموزیم که در این اکوسیستم به شکلی پایدار برای بیش از ۱۰,۰۰۰ سال زندگی کرده‌اند. 

در قلب این اکوسیستم ضد و نقیضهای بسیاری از تمامی این ارزشهایی که ما درباره ی آن صحبت می کرده ایم وجود دارد، و من فکر می‌کنم این ضد و نقیضها هسته‌ی برخی از ارزشهایی است که ما را به کانادایی بودن مغرور می‌نماید. این قیر شن – نفت شن “آلبرتا” هست، بزرگترین ذخایز نفت بر روی کره ی زمین بدون در نظر گرفتن عربستان سعودی. در پایین دست جنگل شمالی و زمینهای مرطوب شمالی “آلبرتا” ذخایر پهناوری از این قیر طبیعی چسبنده به دام افتاده. و معدن کاری و بهره برداری از آن خرابی و انهدامی را به بار می آورد که در این مقیاس کره ی زمین هرگز به خود ندیده است. 

من می خواهم سعی کنم از برخی جهات یک حس از اندازه ی این خرابی را انتقال بدهم. اگر شما نگاه کنید به آن کامیون آنجا، آن بزرگترین کامیون در نوع خودش در دنیا می باشد. آن کامیونی است با ٤٠٠ تن ظرفیت و ابعادش ٤۵ فوت درازا در ٣۵ فوت پهنا و ٢۵ فوت ارتفاع می باشد. اگر من کنار آن کامیون بایستم، سرم حول و حوش پایین قسمت زرد رنگ آن قالپاق قرار می گیرد. با ابعاد آن کامیون، شما می توانید به سادگی یک خانه ی دو طبقه ی ٣,٠٠٠ فوت مربعی بسازید. من حساب و کتاب کردم. خوب به جای فکر کردن به آن به عنوان یک کامیون، به عنوان یک خانه ی ٣,٠٠٠ فوت مربعی به آن فکر کنید. خانه ی بد اندازه ای نیست. و مسیر رفت و برگشت این کامیون/خانه ها را در این میان از پایین تمام مسیر تا بالا در نظر بگیرید. و سپس فکر کنید که بخش خیلی کوچکی از یک معدن چه اندازه می باشد. 

حالا، شما می توانید اینجا به شکلی مشابه فکر کنید به همچنین. حالا، اینجا شما می بینید — البته، چنانچه دورتر بروید، این کامیون ها شبیه به یک پیکسل می شوند. (خیلی ریز به نظر می رسند) دوباره، تمامی رفت و برگشت ها را در آنجا تصور کنید. آن یک بخش از یک معدن چه اندازه بزرگ است؟ آن بسیار عظیم خواهد بود، منطقه ی شهری پهناور، شاید بزرگتر از شهر “ویکتوریا”. و این فقط یکی از معادن متعدد می باشد، ١٠ معدن تا همین الآن. این یک بخش از یک مجموعه ی معدن کاری است، و حدود ٤٠ یا ۵٠ تای دیگر در مرحله ی موافقت گرفتن هستند. هیچ معدن قیر شن حقیقتا تا حالا در مرحله ی صلاحیت گرفتن رد نشده، خوب اساسا آن یک مهر لاستیکی است. 

روش دیگر استخراج روش “استخراج در جا” نامیده می شود. و اینجا، مقدار بسیار زیادی آب بسیار حرارت داده شده و به داخل زمین پمپ می شود، در خلال این شبکه ی پهناور خطوط لوله، خطوط متزلزل، مسیرهای سوراخ، ایستگاه های کمپرسور. و حتی اگر این کاملا زننده به نظر نرسد به عنوان معادن، آن در برخی جهات حتی زیان آورتر هم هست. آن بخش بزرگتری از حیات وحش را تحت تاثیر قرار می دهد و آن را متلاشی می سازد، جاییکه ٩٠ درصد از انقراض گونه های مهم وجود دارد، مانند گوزن کانادایی جنگلی و خرسهای خاکستری آمریکایی، و آن حتی انرژی و آب بیشتری مصرف می نماید، و حداقل گاز گلخانه ای بیشتری تولید می نماید. بنابراین تحولات “در جا” حداقل از جنبه ی اکولوژیکی تحت عنوان معادن در حال خسارت زدن می باشند. 

نفت تولید شده از این طریق گاز گلخانه ای بیشتری نسبت به هر نفت تولید شده ی دیگری انتشار می دهد. این یکی از دلایلی است که آن کثیف ترین نفت دنیا نامیده شده است. آن همچنین یکی از دلایل رشد بزرگترین و سریعترین تنها منبع کربن در کانادا می باشد، و آن همچنین دلیل آن است که حالا کانادا سومین کشور در تولید کربن سرانه می باشد. تالابهای پس آب معدنکاری سمی ترین آبگیرهای روی زمین هستند. نفت شن — یا ترجیحا باید بگویم قیر شن — نفت شن لغتی است که توسط “ارتباطات عمومی” خلق شده که خوب شرکتهای نفتی نمی خواهند ترویجش کنند چیزیکه شبیه به یک قیر چسبناک به نظر می رسد – شبیه به ماده‌ای که کثیف ترین نفت دنیا محسوب می شود. بنابراین آنها تصمیم گرفتند که آن را نفت شن بنامند. قیر شنها در روند تولید نسبت به سایر نفتها آب بیشتری مصرف می کنند، سه تا پنج بشکه ی آب گرفته می شود، آلوده شده و سپس به تالاب پس آب معدن کاری بر می گردد، بزرگترین آبگیر سمی روی کره ی خاک.