مرور صفحه نخست روزنامه‌های اقتصادی کشور ـ ۰9 مرداد ۱۳۹۸

روزنامه در تلویزیون

امید بازار نفت به تصمیم آمریکایی

روزنامه دنیای اقتصاد در گزارشی نوشت: انتظار بازار نفت برای اتخاذ یک تصمیم در «فدرال رزرو» روز گذشته برای چهارمین روز متوالی طلای سیاه را در مسیر صعود قرار داد. کاهش نرخ بهره در آمریکا برای نخستین‌بار در ۱۰سال گذشته، انتظاری است که خوش‌بینی فعالان بازار نفت نسبت به بهبود تقاضای نفت را در پی داشت. از سرگیری مذاکرات تجاری میان آمریکا و چین نیز دیگر عاملی بود که چشم‌انداز رشد تقاضا را شفاف‌تر کرد. به این ترتیب روز گذشته و تا لحظه تنظیم این گزارش (ساعت ۱۶ به وقت تهران) هر بشکه نفت خام آمریکا ۴۳ سنت رشد قیمت داشت و به ۳۰/ ۵۷ دلار بر بشکه رسید. برنت به‌عنوان شاخص نفت خام دریای‌شمال نیز ۵۹ سنت افزایش قیمت داشت تا روی ۳۰/ ۶۴ دلار بر بشکه معامله شود.

در بخش دیگری از این گزارش می خوانیم: اگر بانک‌های مرکزی بزرگ جهان سیاست پولی خود را تسهیل کنند، تقاضا ممکن است به‌زودی اوج پیدا کند. چنین سیاست‌هایی از بازارهای پرریسک حمایت می‌کنند و باعث صعود سهام می‌شوند و نفت هم به نوعی حرکت بازارهای سهام را دنبال می‌کند. کندی رشد تقاضا و افزایش مداوم تولید نفت آمریکا از دلایل اصلی عدم رشد چشمگیر قیمت نفت با وجود افزایش تنش‌ها در خاورمیانه و تنگه‌هرمز بوده است. دو میلیون بشکه در روز کاهش تولید اوپک با تولید بالاتر آمریکا جبران شده و روی قیمت نفت تاثیر چندانی نداشته است زیرا هرگونه کاهش عرضه از سوی خاورمیانه، توسط آمریکا جبران می‌شود. بر اساس گزارش اویل پرایس، مارتین راتس، استراتژیست جهانی نفت بانک مورگان‌استنلی نیز اوایل ماه جاری اظهارات مشابهی داشت و گفته بود: بازار نفت در پنج سال گذشته به‌قدری تغییر کرده که رشد سریع تولید نفت غیراوپک، افزایش قیمت نفت تحت‌تاثیر تنش‌های فزاینده در خاورمیانه را محدود کرده است.همچنین شرکت‌های آمریکایی در هفته گذشته، برای چهارمین هفته متوالی تعداد دکل‌های حفاری نفت خام را کاهش دادند. به گزارش بیکر هیوز، در هفته منتهی به ۲۶ جولای تعداد دکل‌های حفاری در آمریکا سه عدد کاهش یافت تا تعداد کل آنها به ۷۷۶ عدد کاهش پیدا کند. این میزان کمترین سطح از فوریه ۲۰۱۸ به شمار می‌رود. تعداد دکل‌های حفاری فعال در آمریکا در همین بازه زمانی در سال گذشته، ۸۶۱ عدد بوده است.

بحران نفتکش ها و دو سناریو

روزنامه اعتماد در یادداشتی نوشت: دامينيك راب، وزير خارجه جديد انگليس روز دوشنبه با اعلام مخالفت با مبادله كشتي‌هاي توقيف شده ، در واقع يك پرده از جهت‌گيري سياست خارجي بوريس جانسون در قبال ايران را كنار زد. اين در حالي است كه در روزهاي گذشته، ايران پالس‌هايي مبني بر آمادگي براي مبادله اين نفتكش‌ها فرستاد. حال با موضع ديروز انگليس، اين پرسش مطرح مي‌شود كه بحران نفتكش‌هاي توقيف شده به كجا ختم خواهد شد؟ دو سناريو در اين باره مطرح است؛ نخست اينكه اين مبادله به شكلي غيررسمي صورت گيرد به اين معنا كه انگليس خوب مي‌داند كه نفتكش در قبال نفتكش ايراني توقيف شده است از اين رو اين احتمال وجود دارد كه به شكلي غيرمستقيم و بدون تن دادن به يك مبادله مستقيم طي يك مذاكرات، كشتي «گريس 1» پس از پايان مدت 30 روزه تمديد شده توقيف كشتي در جبل‌الطارق آزاد شود تا در مقابل آن، ايران هم بعد از مدتي كشتي انگليسي «ستينا امپيروا» را آزاد كند و مساله به اين شكل فيصله يابد. البته در اين حالت، اين پرسش مطرح خواهد شد سرنوشت تضميني كه لندن از تهران خواسته بود چه خواهد شد؟ مبني بر اينكه تضمين دهد اين نفتكش به سوريه نخواهد رفت. آيا انگليس به تاكيد ايران مبني بر اينكه سوريه مقصد نفتكش نبوده است، اكتفا خواهد كرد؟ اگر قرار بود اكتفا كند چرا خواستار تضمين شد؟ به هر حال اگر كشتي بر اساس اين سناريو آزاد شود هم مبادله ولو به شكلي غير اتفاق افتاده و هم تضميني دريافت نشده كه در اين صورت چنين مساله‌اي اين پيام را در خود نهفته دارد كه انگليس به نوعي تسليم معادله «يك به يك» ايران شده است. اما سناريو و احتمال دوم اين است كه انگليس فعلا رغبتي به حل اين بحران ندارد و به آن به چشم يك فرصت نگاه مي‌كند و فعلا نمي‌خواهد پايان يابد تا نهايت بهره‌برداري خود را از آن داشته باشد.

در ادامه یادداشت آمده: در حقيقت تلاش‌هاي لندن براي ايجاد يك ائتلاف دريايي نظامي در منطقه نيز در همين راستاست و از اين رو تداوم بحران نفتكش‌هاي توقيف شده و بحث و جدل‌هاي پيرامون آن و امنيت دريانوردي در منطقه را مستمسكي براي تشكيل اين ائتلاف قرار داده است. پايان توقيف نفتكش‌ها مي‌تواند فضاي جنجالي كنوني درباره امنيت دريانوردي در تنگه هرمز و آب‌هاي منطقه را فرو نشاند و همين مي‌تواند بحث تشكيل ائتلافات را نيز تحت‌الشعاع خود قرار دهد.