بهای حقیقی نفت
بزرگترین و ویرانگرترین پروژهی محیط زیستی و صنعتی دنیا در قلب بزرگترین و بکرترین جنگل دنیا واقع شده، جنگل شمالی کانادا. آن در تمامی نواحی شمالی کانادا گسترده شده، در “لابرادور”، که خواستگاه بزرگترین گله ی باقیمانده ی گوزن کانادایی در دنیا می باشد، گله ی گوزن کانادایی “جورج ریور”، به تعداد تقریبا ٤٠٠,٠٠٠ حیوان. متاسفانه، زمانیکه من آنجا بودم نتوانستم یکی از آنها را هم پیدا کنم، اما شما شاخ گوزن ها را دارید به عنوان مدرک.
در تمامی نواحی شمالی، به ما نعمت وفور زمین و تالابهای باورنکردنی داده شد. تالاب ها در سطح جهانی یکی از به خطر افتاده ترین اکوسیستمها (بومها) هستند. آنها بطور قطع اکوسیستمهای بسیار مهمی هستند، آنها هوا را تمیز می کنند، آنها آب را تمیز می کنند، آنها بخش عظیمی از گازهای گلخانه ای را جداسازی می کنند، و آنها خواستگاه گونه های مختلف بسیار زیادی می باشند. در نواحی شمالی، آنها محل زندگی تقریبا ۵٠ درصد از ٨٠٠ گونه ی پرنده نیز می باشند که در آمریکای شمالی یافت می شوند و جهت پرورش و بزرگ کردن جوجه هایشان به نواحی شمالی مهاجرت می نمایند.
در آنتاریو، نواحی شمالی به سمت جنوب تا ساحل شمالی دریاچه ی “سوپریور” پیشروی می کند. و این جنگلهای شمالی زیبای باورنکردنی برای برخی از مشهورترین اثرهای هنری در تاریخ کانادا الهام بخش بودند، “گروه هفت” بسیار الهام بخشیده شد با این چشم انداز، و خوب نواحی شمالی تنها بخش کلیدی از ارثیه ی طبیعی ما نیست، اما یک بخش مهم از ارثیه ی فرهنگی ما محسوب می گردد.
در “مانیتوبا”، این تصویری است از بخش شرقی دریاچهی “وینی پگ”، و این منطقه ای است که اخیرا توسط “یونسکو” به عنوان سایت میراث فرهنگی برگزیده شده است. در “ساسکاچوآن”، به عنوان سراسر ناحیه ی شمالی، منزلگاه برخی از مشهورترین رودخانه هایمان، یک شبکه ی باورنکردنی از رودها و دریاچه ها که هر بچه مدرسه ای چیزهایی در مورد آن یاد می گیرد، “پیس”، “آتاباسکا”، اینجا “چرچیل”، “مکنزی”، و این شبکه ها راه های تاریخی بودند برای مسافران و اولین تاجران اجناس اروپایی و خز که با مردم بومی در ارتباط بودند، اولین کاوشگران غیر بومی نواحی شمالی کانادا که، مردمی برگرفته از “بومیان” محسوب می شدند، با “کانو ها” – قایقهای سرخپوستی – و پارو به گشت و گذار می پرداختند به عنوان یک راه تجاری، یک “گذرگاه شمال غربی” برای داد و ستد خز.
در شمال، نواحی شمالی با دشتهای بی درخت پوشیده از گلسنگ نواحی قطبی هم مرز می شود، و دقیقا پایین دست آن، در “یوکان”، ما این دره ی باورنکردنی را داریم، دره ی “تیومب استون”. و همین دره ی “تیومب استون” خواستگاه گله ی گوزن کانادایی “پورکوپاین” می باشد. حالا شاید شما درباره ی گلهی گوزن کانادایی “پورکاپین” شنیده باشید شرایطی که ناحیهی زاد و ولدشان را احاطه کرده در “پناهگاه حیات وحش ملی آرکتیک”. خوب، زمین یخ زده هم اهمیت دارد و همچنین آن محافظت شده نمی باشد، و بطور بالقوه، می شود بطور بالقوه، مورد سوء استفاده قرار گیرد برای استخراج گاز و حقوق مالکیت مربوط به استخراج و بهره وری از منابع زیرزمینی.
سراسر نواحی شمالی، منزلگاهی است برای یک محدوده ی تصورناپذیری از مردم بومی، و یک فرهنگ غنی و متنوع. و من فکر میکنم یکی از دلایلی که بسیاری از این گروه ها پیوندی را به زمان گذشته حفظ کردهاند، دانستن زبانهای بومیشان، ترانه ها، رقصها، سنتها، من فکر میکنم قسمتی از آن به سبب دور بودن و فاصله داشتن میباشد، محدوده و سرزمین نامسکون و رام نشدهی این تقریبا ٩۵ درصد اکوسیستم بکر و دست نخورده. و حالا مخصوصا من فکر میکنم، مادامیکه ما خودمان را در زمان رکود محیط زیستی میبینیم، ما می توانیم از این مردمان بسیار بیاموزیم که در این اکوسیستم به شکلی پایدار برای بیش از ۱۰,۰۰۰ سال زندگی کردهاند.
در قلب این اکوسیستم ضد و نقیضهای بسیاری از تمامی این ارزشهایی که ما درباره ی آن صحبت می کرده ایم وجود دارد، و من فکر میکنم این ضد و نقیضها هستهی برخی از ارزشهایی است که ما را به کانادایی بودن مغرور مینماید. این قیر شن – نفت شن “آلبرتا” هست، بزرگترین ذخایز نفت بر روی کره ی زمین بدون در نظر گرفتن عربستان سعودی. در پایین دست جنگل شمالی و زمینهای مرطوب شمالی “آلبرتا” ذخایر پهناوری از این قیر طبیعی چسبنده به دام افتاده. و معدن کاری و بهره برداری از آن خرابی و انهدامی را به بار می آورد که در این مقیاس کره ی زمین هرگز به خود ندیده است.
من می خواهم سعی کنم از برخی جهات یک حس از اندازه ی این خرابی را انتقال بدهم. اگر شما نگاه کنید به آن کامیون آنجا، آن بزرگترین کامیون در نوع خودش در دنیا می باشد. آن کامیونی است با ٤٠٠ تن ظرفیت و ابعادش ٤۵ فوت درازا در ٣۵ فوت پهنا و ٢۵ فوت ارتفاع می باشد. اگر من کنار آن کامیون بایستم، سرم حول و حوش پایین قسمت زرد رنگ آن قالپاق قرار می گیرد. با ابعاد آن کامیون، شما می توانید به سادگی یک خانه ی دو طبقه ی ٣,٠٠٠ فوت مربعی بسازید. من حساب و کتاب کردم. خوب به جای فکر کردن به آن به عنوان یک کامیون، به عنوان یک خانه ی ٣,٠٠٠ فوت مربعی به آن فکر کنید. خانه ی بد اندازه ای نیست. و مسیر رفت و برگشت این کامیون/خانه ها را در این میان از پایین تمام مسیر تا بالا در نظر بگیرید. و سپس فکر کنید که بخش خیلی کوچکی از یک معدن چه اندازه می باشد.
حالا، شما می توانید اینجا به شکلی مشابه فکر کنید به همچنین. حالا، اینجا شما می بینید — البته، چنانچه دورتر بروید، این کامیون ها شبیه به یک پیکسل می شوند. (خیلی ریز به نظر می رسند) دوباره، تمامی رفت و برگشت ها را در آنجا تصور کنید. آن یک بخش از یک معدن چه اندازه بزرگ است؟ آن بسیار عظیم خواهد بود، منطقه ی شهری پهناور، شاید بزرگتر از شهر “ویکتوریا”. و این فقط یکی از معادن متعدد می باشد، ١٠ معدن تا همین الآن. این یک بخش از یک مجموعه ی معدن کاری است، و حدود ٤٠ یا ۵٠ تای دیگر در مرحله ی موافقت گرفتن هستند. هیچ معدن قیر شن حقیقتا تا حالا در مرحله ی صلاحیت گرفتن رد نشده، خوب اساسا آن یک مهر لاستیکی است.
روش دیگر استخراج روش “استخراج در جا” نامیده می شود. و اینجا، مقدار بسیار زیادی آب بسیار حرارت داده شده و به داخل زمین پمپ می شود، در خلال این شبکه ی پهناور خطوط لوله، خطوط متزلزل، مسیرهای سوراخ، ایستگاه های کمپرسور. و حتی اگر این کاملا زننده به نظر نرسد به عنوان معادن، آن در برخی جهات حتی زیان آورتر هم هست. آن بخش بزرگتری از حیات وحش را تحت تاثیر قرار می دهد و آن را متلاشی می سازد، جاییکه ٩٠ درصد از انقراض گونه های مهم وجود دارد، مانند گوزن کانادایی جنگلی و خرسهای خاکستری آمریکایی، و آن حتی انرژی و آب بیشتری مصرف می نماید، و حداقل گاز گلخانه ای بیشتری تولید می نماید. بنابراین تحولات “در جا” حداقل از جنبه ی اکولوژیکی تحت عنوان معادن در حال خسارت زدن می باشند.
نفت تولید شده از این طریق گاز گلخانه ای بیشتری نسبت به هر نفت تولید شده ی دیگری انتشار می دهد. این یکی از دلایلی است که آن کثیف ترین نفت دنیا نامیده شده است. آن همچنین یکی از دلایل رشد بزرگترین و سریعترین تنها منبع کربن در کانادا می باشد، و آن همچنین دلیل آن است که حالا کانادا سومین کشور در تولید کربن سرانه می باشد. تالابهای پس آب معدنکاری سمی ترین آبگیرهای روی زمین هستند. نفت شن — یا ترجیحا باید بگویم قیر شن — نفت شن لغتی است که توسط “ارتباطات عمومی” خلق شده که خوب شرکتهای نفتی نمی خواهند ترویجش کنند چیزیکه شبیه به یک قیر چسبناک به نظر می رسد – شبیه به مادهای که کثیف ترین نفت دنیا محسوب می شود. بنابراین آنها تصمیم گرفتند که آن را نفت شن بنامند. قیر شنها در روند تولید نسبت به سایر نفتها آب بیشتری مصرف می کنند، سه تا پنج بشکه ی آب گرفته می شود، آلوده شده و سپس به تالاب پس آب معدن کاری بر می گردد، بزرگترین آبگیر سمی روی کره ی خاک.
“سم کرود”، فقط یکی از مراکز مجاز، فقط در یکی از تالابهای پس آب معدن کاری شان، روزانه ٢۵٠,٠٠٠ تن از این مواد سمی روغنی کثیف انبار می شود بزرگترین تالاب پس آب معدن کاری اینگونه درست می شود در تاریخ کره ی زمین. تا حالا، این مقدار سم کافی است برای پوشش سطح دریاچه ی “ایری” به عمق یک پا. و اندازه ی تالابهای پس آب معدن کاری تا محدوده ی ٩٠٠٠ هکتار می رسد. آن معادل دو سوم اندازه ی کل جزیره ی “منهتن” است. آن را می شود تشبیه کرد از “وال استریت” در جنوب لبه ی “منهتن” تا شاید خیابان ١٢٠ام. بنابراین قطعا — این یکی از بزرگترین تالابهای پس آب معدن کاری است. این ممکن است چه باشد؟ من نمی دانم، نصف اندازه ی “منهتن”. و شما می توانید در زمینه ببینید، آن فقط یک بخش به نسبت کوچک از یکی از ١٠ مجموعه ی معدن کاری است و ٤٠ – ۵٠ تای دیگر در جریان موافقت گرفتن هستند به زودی.
و البته، این تالابهای پس آب معدن کاری — خوب، شما نمی توانید از فضای دورتر بسیاری از این آبگیرها را ببینید و شما اینها را می توانید ملاحظه کنید، بنابراین شاید که ما بایستی آبگیر نامیدن آنها را پایان بدهیم — این زمینهای سمی بایربه شکلی نامنظم ایجاد می شوند در سواحل رودخانه ی “آتاباسکا”. و زهکشهای رودخانه ی “آتاباسکا” به سمت یک محدوده ی جوامع بومی جریان پیدا می کند. در “فورت چیپوا”، ٨٠٠ نفر مردم آنجا، سموم را در زنجیره ی غذایی خود می یابند، این از نظر علمی ثابت شده است. سموم قیر شن در زنجیره ی غذایی موجودند، و این باعث افزایش نرخ سرطان تا ١٠ برابر بیشتر نسبت به دیگر جاهای کانادا شده است.
بر خلاف آن، مردم باید زندگی کنند، باید برای زنده ماندن این غذا را بخورند. قیمتهای سرسام آور غذاهای پروازی به این مناطق بومی نشین دورافتادهی شمالی و نرخ بالای بیکاری ضرورت مطلقی را برای ادامه ی بقاء ایجاب می نماید. خیلی سال پیش نبود، یک قایق از طرف یک مرد از “بومیان ” به من قرض داده شد. و او به من گفت، ” وقتی در رودخانه پیش می روی، تحت هیچ شرایطی ماهی نخور. آن سرطان زا است.” و اما، بر روی ایوان جلویی اتاقک آن مرد، من چهار ماهی دیدم. او می بایست خانواده اش را برای زنده ماندن تغذیه می نمود. به عنوان یک پدر، من نمی توانم تصور کنم که چه کاری می کند با روحتان. و آن کاری است که ما در حال انجامش هستیم.
جنگل شمالی همچنین شاید بهترین دفاع ما در برابر گرمایش جهانی و تغییر آب و هوا باشد. جنگل شمالی کربن بیشتری را جداسازی می کند نسبت به هر اکوسیستم زمینی دیگر. و این قطعا یک کلید است. خوب کاری که ما انجام می دهیم، ما در خصوص متمرکز ترین جذب کننده ی گاز گلخانه ای صحبت می کنیم، گازهای گلخانه ای جداسازی شده در شمال دو برابر بیشتر از جنگلهای انبوه مناطق گرمسیردر هکتار می باشد. و کاری که ما می کنیم این است که در حال نابود کردن این جذب کننده ی کربن و مبدل کردن آن به یک بمب کربن هستیم. و ما جایگزین می کنیم آن را با بزرگترین پروژه ی صنعتی دنیا، که در حال تولید بالاترین کربن گاز گلخانه ای منتشره ی نفتی در دنیا است. و ما در حال انجام این عمل در دومین ذخایر نفتی عظیم روی کره ی زمین می باشیم.
این یکی از دلایلی است که کانادا، اصالتا یک قهرمان تغییر آب و هوا است — ما یکی از اولین امضاء کنندگان پیمان “کیوتو” بودیم. حالا ما کشوری هستیم که مبلغان پارلمانی تمام وقت در اتحادیه ی اروپا و “واشنگتن دی.سی.” دارد که این کشورها را تهدید می کنند به جنگهای تجاری زمانیکه آنها می خواهند صحبت قانون گذاری مثبت را در خصوص محدود کردن صدور سوخت های حاوی کربن بالا، انتشار گاز گلخانه ای، هر چیزی شبیه به این به میان آورند، در کنفرانسهای بین المللی، درحالیکه آنها در “کپنهاگ” یا “کنکون” هستند، کنفرانسهای بین المللی در مورد تغییر آب و هوا، ما کشوری هستیم که جایزه ی دایناسور می گیرد یک روز در میان به عنوان بزرگترین مانع در جهت پیشرفت این موضوع.
درست ٧٠ مایل پایین تر بزرگترین آبرفت آب شیرین دنیا وجود دارد، “پیس-آتاباسکا- دلتا”، تنها اتصال تمامی چهار مسیر مهاجرت پرندگان مهاجر. این یک تالاب پر اهمیت جهانی است، شاید بزرگترین بر روی کره ی زمین. به شکلی باورنکردنی مسکن نیمی از گونه های پرندگانی است که شما در آمریکای شمالی پیدا می کنید، که به اینجا مهاجرت می کنند. و همچنین آخرین پناه برای بزرگترین گله ی گاومیش کوهان دار آمریکایی، و همچنین، البته، منزلگاهی حساس و مهم برای تمامی گونه های دیگر می باشد. اما آن همچنین مورد تهدید واقع می شود با حجم عظیمی از آب که از “آتاباسکا” کشیده می شود، که آبریز این تالابها است، و همچنین مقدار سم غیرقابل تصور بزرگترین آبگیرهای سمی نا منظم روی کره ی زمین، که درحال انتقال به زنجیره ی غذایی است برای تمامی گونه های پایین دست.
از همه ی اینها بدتر آنکه، چیزهای بدتری در حال رخ دادن هستند، خیلی، خیلی بدتر. این زیربنا و شالوده ی آنچه حالا ما در مورد آن می بینیم است. این چیزی است که برنامه ریزی شده برای ٢٠١۵. و شما اینجا می توانید خطوط لوله ی “کی استون” را ببینید، که قیرشنهای خام را می برد پایین به “گلف کوست”، خط لوله ای که از قلب می گذرد و آن را سوراخ می کند، قلب کشاورزی آمریکای شمالی، در ایالات متحده، و امنیت این قرارداد تامین می شود با کثیف ترین سوخت دنیا با مصرف ایالات متحده، و ترویج یک مانع عظیم در داشتن یک انرژی پاک پایدار برای آینده ی آمریکا.
اینجا شما مسیرجلگه ی “مکنزی” را ملاحظه می کنید. این خط لوله ای است که قرار داده شده برای انتقال گاز از دریای “بوفورت” به قلب سومین حوضه ی آبخیز بزرگ در دنیا، و تنها جاییکه ٩۵ درصد دست نخورده مانده است. و ساخت یک خط لوله با یک بزرگراه صنعتی می تواند برای همیشه این سرزمین دست نخورده ی باورنکردنی را تغییر دهد، که امروز چیزی نایاب روی کره ی زمین است.
خوب “گریت بیر رین فارست” – جنگل انبوه خرس بزرگ – درست آن طرف است تپه ی آنجا، به فاصله ی چند مایل دورتر از اینجا ها جنگلهای شمالی خشک با درختانی ١٠٠ ساله، شاید به اندازه ی ١٠ اینچ آن طرف تر، طولی نمی کشد که ما در جنگلهای انبوه معتدل ساحلی خواهیم بود، باران – خیس خورده، درختانی ١,٠٠٠ ساله، ٢٠ فوت آن طرف تر، یک اکوسیستم کاملا متفاوت. و “گریت بیر رین فارست” رفته رفته به عنوان بزرگترین اکوسیستم جنگل انبوه معتدل ساحلی در دنیا در نظر گرفته می شود. برخی از بزرگترین جوامع متراکم، بعضی از به یادماندنی ترین و در معرض خطرترین گونه های روی کره ی خاک، و اما یک پیشنهاد وجود دارد، البته، جهت ساخت یک خط لوله برای بردن تانکرهای عظیم، ١٠ برابر اندازه ی “اکسون والدز”، از میان بعضی از مشکل ترین آبهای کشتیرانی در دنیا، جاییکه درست چند سال پیش، یک قایق استان “بریتیش کلمبیا” به گل نشست. زمانیکه یکی از این تانکرهای قیر شن، کثیف ترین نفت را حمل می کند، ١٠ مرتبه بزرگتر از “اکسون والدز”، سرانجام به تخته سنگی برخورد می کند و سرنگون می شود، و ما یکی از بدترین فجایع اکولوژیکی را خواهیم داشت که تا به حال در کره زمین سابقه نداشته.
و اینجا ما برای سال ٢٠٣٠ برنامه ریزی کرده ایم. چیزی که ما پیشنهاد می کنیم چیزی حدود چهار برابر تولید بیشتر است، و اینکه محدوده ای به اندازه ی “فلوریدا” را صنعتی کنیم. این کار در دست اجراست، ما یک بخش بزرگی از بزرگترین جذب کننده ی کربن خودمان را از بین خواهیم برد و آن را عوض می کنیم با بالاترین گاز گلخانه ای منتشر شونده نفتی در آینده. دنیا به معدنهای قیر شن بیشتری نیاز ندارد. دنیا به خطوط لوله ی بیشتری نیاز ندارد برای طرفداری بی دلیل کردن از اعتیادمان به سوختهای فسیلی. و دنیا بطور قطع احتیاجی ندارد به بزرگترین آبگیر پس آب معدنکاری سمی برای رشد کردن و چند برابر شدن و بیشتر تهدید کردن جوامع پایین رود. و اجازه بدهید که با واقعیت روبرو شویم، تمام ما در پایین رود زندگی می کنیم در عصری از گرمایش جهانی و تغییر آب و هوا.
چیزی که ما احتیاج داریم، این است که ما کاری کنیم که اطمینان حاصل کنیم که کانادا احترام می گذارد به مقادیر عظیم آب شیرینی که ما در این کشور در اختیار داریم. ما محتاجیم به اینکه اطمینان پیدا کنیم این تالابها و جنگلها که بهترین و بزرگترین و پر اهمیت ترین دفاع ما در برابر گرمایش جهانی هستند محافظت می شوند، و ما بمب کربن را به اتمسفر آزاد نمی کنیم. و ما محتاجیم به اینکه همه گرد هم آییم و به قیر شن بگوییم نه. و ما می توانیم این کار را انجام دهیم. شبکه ی عظیمی وجود دارد از تمام دنیا مبارزه می کنند برای متوقف کردن این پروژه.
و من واقعا خیلی ساده فکر می کنم که این چیزی نیست که فقط در کانادا باید درمورد آن تصمیم گیری شود. هر شخصی در این محل، هر کسی سراسر کانادا، هر کسی که به این سخنرانی گوش می کند نقشی برای ایفا کردن دارد و، من فکر می کنم، یک مسولیتی دارد. چراکه کاری که ما اینجا انجام می دهیم تاریخ ما را تغییر می دهد، رنگ خواهد بخشید به امکان زنده ماندنمان و برای زنده ماندن کودکانمان و داشتن آینده ای پربار و غنی.
ما یک هدیه ی باورنکردنی در نواحی شمالی داریم، یک فرصت بی نظیر جهت محافظت نمودن بهترین دفاعمان در برابر گرمایش جهانی، اما ما می گذاریم که بی سر و صدا برود. قیر شنها تنها یک بخش بزرگ از نواحی شمالی را تهدید نمی کنند. آن زندگی و سلامتی برخی از در مضیقه ترین و آسیب پذیرترین افراد را می گیرد، جوامع بومی که خیلی چیزها دارند که به ما بیاموزند. آن آبرفت “آتاباسکا” را نابود می کند، بزرگترین و شاید عظیم ترین آبرفت آب شیرین روی کره ی زمین. آن جنگل انبوه “گریت بیر” را نابود می نماید، بزرگترین جنگل انبوه معتدله ی دنیا. و آن اثرات بسیار بزرگی می تواند داشته باشد بر آینده ی کشاورزی اراضی مرکزی آمریکای شمالی
من آرزو می کنم که تمام شما، اگر شما تکان خورده باشید با این سخنرانی ملحق شوید به انجمن بین المللی در حال توسعه جهت رسیدن به اینکه کانادا به مسولیتهای خود عمل نماید، جهت متقاعد نمودن کانادا به بازگشت به قهرمان بودن در تغییرات آب و هوا به جای تبه کار بودن در تغییرات آب و هوا، و برای نه گفتن به قیر شنها، و بله گقتن به یک انرژی پاک برای آینده ی همه. از شما بسیار سپاسگزارم.