انتقال به یک جهان بدون نفت- قسمت اول

عنوان انگلیسی: Transition to a world without oil

به‌عنوان یک فرهنگ، ما داستان‌های بسیاری به خودمان می‌گوییم درباره آینده و درباره جاییکه ممکن است از این نقطه به آن حرکت کنیم تعدادی از آن داستان‌ها از این قرارند که یک نفر همه چیز را برای ما مرتب می‌کند داستان‌های دیگر ازاین قرارند که همه مشکلات در مرز حل شدن است.

اما امروز، من می‌خوام داستان متفاوتی را به شما بگم مثل همه داستان‌ها، این داستان هم سرآغازی دارد کار من برای مدت طولانی درگیر آموزش بوده است آموزش مهارت‌های عملی به مردم برای پایدار پذیری (ابقا) آموزش افراد، اینکه چگونه مسئولیت بپذیرند برای پروراندن قسمتی از غذای مورد نیازشان آموزش اینکه چگونه با استفاده از مصالح بومی ساختمان‌هایی بسازند چگونه انرژی مورد نیازشان را تولید کنند و مسایلی از این قبیل.

من در ایرلند زندگی کردم، اولین خانه‌های پوشالی را در آنجا ساختم و تعدادی خانه از چوب ذرت ساختم و مواردی از این دست. اما همه کارهای من برای سالیان طولانی متمرکز بود در حیطه ایده‌ای که پایدار پذیری (ابقا) به‌طور ساده به معنی نظاره کردن الگوی رشد اقتصاد جهانی و متعادل کردن ورودی‌ها از یک طرف و متعادل کردن خروجی‌ها از طرف دیگر.و پس از آن با نحوه نگریستن به مسائل روبه‌رو شدم که در واقع این مسئله را عمیقا دگرگون کرد

و برای معرفی کردن آن به شما اینجا چیزی دارم که می‌خواهم آن را نشان دهم که یکی از شگفتی‌های بزرگ عصر جدید است. و چیزی بسیار شگرف‌آور و مبهوت کننده است به‌طوری‌که فکر می‌کنم ممکن است وقتی که من این پارچه را بر دارم دهان وا مانده از حیرت بهترین واکنش باشد. اگر شما بتوانید با همراهیتون مرا کمک کنید عالی میشه (خنده) این یک لیتر نفت است.

این بطری نفت حاصل میلیون‌ها سال زمین‌شناسی است. پرتوهای قدیمی خورشید، حاوی انرژیی معادل حدود پنج هفته کار کارگری سخت بشر — معادل با این است که ۳۵ نفرآدم نیرومندبیایند و برای شما کار کنند. می توانیم آن را به انواع خیره کننده ای از مواد تبدیل کنیم دارو، لباس های جدید لپ تاپ، و گستره ی کاملی از چیزهای مختلف این ماده انرژیی را به ما برگشت می دهد که به لحاظ تاریخی غیر قابل تصور است. ما طراحی زیستگاهمان را بر مبنای این ماده قرار داده ایم، مدل های کسب و کارمان، برنامه های حمل ونقل مان حتی ایده رونق اقتصادی، تعدادی استدلال می آورند، بر اساس این فرض که ما این ماده را برای همیشه خواهیم داشت.

با این حال، وقتی ما یک قدم به عقب می گردیم و به گستره ی تاریخ نگاه می‌کنیم، در بازه ای که ممکن است آن را بازه نفت بنامیم یک بازه کوتاه در تاریخ است جایی که ما این ماده فوق العاده را پیدا کردیم و کل سبک زندگی‌مان را بر پایه آن بنا نهادیم. اما در این مرحله که ما بر فراز این قله  انرژی، سوار هستیم، ما در حال گذر از روزگاری که کامیابی اقتصادی، احساس فردی دلاوری و تندرستی مان به طور مستقیم ارتباط دارد با اینکه چه مقدار از این ماده را مصرف می کنیم به روزگاری هستیم که، در واقع درجه وابستگی مان به نفتدرجه آسیب پذیر بودمان است.

.