مروری بر صنعت نفت در آیینه روزنامه های 26مرداد

در دو روز پایانی هفته گذشته، آزادی نفتکش ایرانی گریس یک، مهمترین خبر مرتبط با ایران بود و طبیعی بود که مهمترین تیتر و عکس صفحه اول اغلب روزنامه های ایران در صبح امروز شنبه 26 مردادماه باشد. اما این موضوع توسط روزنامه های مختلف از زوایای متفاوتی مورد توجه قرار گرفته است. برخی، آزادی این نفتکش و عقب نشینی انگلیس را حاصل مقاومت توصیف کرده و برخی دیگر، دیپلماسی را در این اتفاق موثرتر ارزیابی کرده اند.

نفتکش ایران آزاد شد؛ مقاومت 20 – مذاکره صفر

کیهان نوشت: در پی توقیف نفتکش انگلیس در آب‌های جمهوری اسلامی ایران، درخواست‌های مکرری از سوی انگلیس برای آزادی این نفتکش مطرح شد. در تمامی ‌این درخواست‌ها آزادی نفتکش ایرانی منوط به آزادی نفتکش انگلیس شده بود و در آخرین موارد، حکومت انگلیس اعلام کرده بود که حاضر است تنها به فاصله چند ساعت از آزادی کشتی خود، نفتکش ایران را رفع توقیف کند. درخواست‌هایی که با مقاومت نظام همراه بود و تنها راه آزادی نفتکش انگلیسی را آزادی بدون قید و شرط کشتی ایران عنوان کرده بود. این روند مقاومت و پاسخ حداکثری جمهوری اسلامی در نهایت دیروز نتیجه داد و حکومت جبل‌الطارق که زیر نظر انگلیس است، اعلام کرد که کشتی ایرانی می‌تواند منطقه را‌ترک کند. این اقدام در حالی صورت می‌گیرد که تمامی‌گمانه‌زنی‌ها مبنی بر لغو روادید و تغییر مسیر کشتی از سوریه به جای دیگر نیز از سوی جمهوری اسلامی پذیرفته نشده است.

کیهان در ادامه، صریح تر نوشته است: اکنون به وضوح، با دو مدل دیپلماسی روبه‌رو هستیم: مدل عقیم برجامی که قبل از هر چیز، پرستیژ و اعتبار دولت ما را در نگاه غربی‌ها و حتی جهان غیرغرب پایین آورده، به نحوی که تهدید او را چندان جدی نگیرند؛ و مدل راهگشا و کارآمدی که جمهوری اسلامی ایران را به بازدارندگی قدرتمندانه در برابر دشمنان رسانده است؛ به نحوی که ‌ترامپ پس از سرنگونی پهپاد پیشرفته خود، می‌ترسد، واکنش نظامی نشان دهد. دولت و وزارت خارجه باید خود را به ‌تراز استانداردهای اقتدار و اعتبار نظام جمهوری اسلامی ایران ارتقا دهند تا بتوانند از حقوق ملت در جنگل نظام بین‌الملل صیانت کنند. دیپلماسی التماسی هرگز مدلی موفق از انواع دیپلماسی در دنیا محسوب نمی‌شد و با برجام، کاملاً از اعتبار افتاد.

اقتدار نظامی، پیروزی دیپلماسی

“اعتماد” آزادی نفتکش ایرانی را بازتاب داده و نوشته: ايران در اين پرونده مستقيما سيستم تحريم‌هاي امريكا با قابليت تنبيه اعمال فرامرزي و البته همراهي بريتانيا با اين مساله را نشانه گرفت. در اين ميان بزرگ‌ترين اشتباه استراتژيك را بريتانيا انجام داد. لندن در فضاي انتخاباتي پيش از پيروزي بوريس جانسون با تحريم‌هاي فرامرزي امريكا عليه ايران همراه شد و تصور مي‌كرد ويترين تحريم سوريه مي‌تواند برگ برنده را در اين پرونده به لندن اختصاص بدهد. اين توهم با پيگيري‌هاي حقوقي، فضاسازي رسانه‌اي و البته مقاومت ايران در خليج فارس بسيار زودتر از آنچه انگليس فكرش را مي‌كرد رنگ باخت و همان طور كه رسانه انگليسي گاردين نوشت لندن از مدت‌ها پيش با اثبات ادعاي ايران مبني بر اينكه مقصد نفتكش سوريه نبوده عملا با اتهام همراهي با امريكا در تحريم‌هاي فرامرزي روبه‌رو شد. در اين ميان توقيف نفتكش انگليسي توسط ايران با اتهام تخلف‌هاي دريايي معادله‌هاي سياسي لندن در دلبري از واشنگتن در روزهاي سخت برگزيت را برهم زد. در چنين شرايطي مي‌توان گفت كه آزادي نفتكش حامل نفت ايران نتيجه پيگيري همزمان دو روند حقوقي و سياسي بود. تبحر حقوقي، پيگيري سياسي و اقتدار منطقه‌اي آزادي گريس۱ را رقم زد.

موضوع تغییر نام نفتکش گریس به آدریان دریا هم مورد توجه روزنامه ها قرار گرفته است. هرچند حکم توقیف این نفتکش توسط یک دادگاه آمیکا که بامداد امروز به وقت تهران صادر شده، به دلیل دیرهنگام بودن، در روزنامه های امروز بازتابی پیدا نکرده و امروز احتمالا شاهد خبرهای تازه ای برای نفتکش ایرانی خواهیم بود.